Domy drewniane a elewacje

Domy drewniane a elewacje

Elewacja jest jak rama budynku. Musi być estetyczna, trwała i idealnie skomponowana z otoczeniem domu. Pomysł na oprawę godną drewnianej konstrukcji powinien być wsparty dobrym smakiem i odrobiną podstawowej wiedzy.

Wyboru okładziny zewnętrznej najlepiej dokonać jeszcze na etapie projektu domu, dostosowując materiał elewacyjny do technologii wykonania i konstrukcji budynku, rodzaju pokrycia dachowego czy estetyki otoczenia. Drewniany „szkielet” najczęściej pokrywany jest po prostu drewnem, ale nie jest to jedyny sposób, aby dom zachował swój naturalny, ekologiczny wygląd.

Pancerz z desek

Elewacje drewniane wymagają specjalnie wyselekcjonowanego i przygotowanego drewna. Zalecany jest materiał o wilgotności ok. 15–18%, odporny na grzyby i insekty, gdyż od tych czynników zależy jego żywotność. Najczęściej stosowaną drewnianą elewacją jest tzw. oblicówka z desek, mocowana na ruszcie. Do jej wykonania stosuje się deski sosnowe i świerkowe (ze względu na dużą zawartość żywicy, która chroni przed wilgocią) lub bardzo trwałe deski modrzewiowe o grubości ok. 18–30 cm. Wysokimi parametrami wytrzymałościowymi charakteryzują się również dąb, buk oraz gatunki egzotyczne. Przed położeniem desek należy zastosować folię wiatroizolacyjną, która zabezpieczy termoizolację i konstrukcję ściany. Deski montuje się za pomocą gwoździ i wkrętów ze stali nierdzewnej oraz kołków rozporowych, tak aby na szerokości każdej z nich znalazł się tylko jeden gwóźdź, co umożliwi drewnu swobodną pracę. Między poszczególnymi elementami konieczne jest zachowanie szczeliny wentylacyjnej dla prawidłowej cyrkulacji powietrza. Możliwy jest montaż desek pionowo, poziomo lub ukośnie, np. w jodełkę. Deski układane są jednowarstwowo (na pióro i wpust lub na przylgę) albo dwuwarstwowo, poprzez przybijanie desek na deski lub desek na łaty, ewentualnie łat na deski.

Drewniane propozycje

Efektownie wygląda elewacja wykonana z łupanego lub ciętego gontu drewnianego, choć nie jest to widok zbyt popularny. Płytki z drewna cedrowego lub jodłowego, o długości około 40 cm, montowane są za pomocą ocynkowanych gwoździ lub zszywek ze stali nierdzewnej, w co najmniej dwóch warstwach na sztywnym poszyciu, pokrytym folią wiatroizolacyjną. Poszczególne warstwy nachodzą na siebie z lekkim przesunięciem, a pomiędzy płytkami zostawia się pionową, kilkumilimetrową szczelinę, która pozwoli na swobodne kurczenie się i rozkurczanie drewna.

Elewacją nie muszą przejmować się inwestorzy decydujący się na dom z bali. Bale drewniane stanowią zarówno wewnętrzną, jak i zewnętrzną ścianę domu. Zazwyczaj, ze względu na dobre właściwości cieplne i charakterystyczny wygląd, budynek nie wymaga zastosowania warstwy zewnętrznej i ocieplenia.

– Kluczowe znaczenie w konstrukcji domu z bali ma samo drewno i właściwy sposób jego przygotowania. Suszenie komorowe nadaje mu odpowiednią wilgotność, a cięcie maszynowe z niezwykłą precyzją pozwala dostosować elementy drewniane do konkretnych wymiarów domu – mówi Cecylia Waś z firmy Domy z Finlandii-Kontio z Warszawy. – Proces cięcia drewna i jego przygotowania jest w całości sterowany komputerowo. Tak profesjonalnie przygotowana elewacja wymaga pomalowania woskiem olejnym, zabezpieczającym drewno przed tworzeniem się grzybów oraz chroniącym przed sinieniem i gniciem. Proces malowania woskami olejnymi z zewnątrz zaleca się wykonywać co 4 lata.

Bywa jednak, że konieczne jest zastosowanie elewacji w celu odnowienia ściany. Wtedy najlepiej sprawdzają się obicia drewniane, np. szalówka. Niekiedy inwestorzy decydują się na zastosowanie materiałów drewnopochodnych. Są to na przykład powleczone farbą akrylową elementy z włókien drzewnych prasowanych pod ciśnieniem. Wykonana z nich elewacja jest odporna na gnicie i insekty.

 

Autor: Anna Lewczuk

Opublikowano

w

przez

Tagi:

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *